Onze vrijwilligers
Stichting Kankerpraat bestaat uit vrijwilligers die allemaal op een of andere manier geraakt zijn door kanker. We kijken per situatie welke vrijwilliger het beste aansluit op jouw situatie zodat we de best mogelijke ondersteuning kunnen bieden. Lees hieronder het verhaal van onze vrijwilligers.
Vera Janssen
Graag stel ik me voor. Ik ben Vera Janssen, 50 jaar. Gelukkig getrouwd met Paul en moeder van 2 (bijna) volwassen zonen. Ik werk als trainer/coach (ZZP) en daarnaast ben ik docent binnen de HRM opleiding aan de HAN in Nijmegen. Het is begin 2022 als ik mijn leven een…
Lees meer
Vera Janssen
Graag stel ik me voor. Ik ben Vera Janssen, 50 jaar. Gelukkig getrouwd met Paul en moeder van 2 (bijna) volwassen zonen. Ik werk als trainer/coach (ZZP) en daarnaast ben ik docent binnen de HRM opleiding aan de HAN in Nijmegen.
Het is begin 2022 als ik mijn leven een dikke 10 geef: een prachtig gezin, lieve familie, fijne vrienden, lekker in mijn vel en net voor mezelf begonnen als ZZP-er. Boordevol energie en plannen.
En toen ontdekte ik ‘het knobbeltje’. Twee weken later was duidelijk dat het borstkanker was, snelgroeiend dus snel actie. Goed te behandelen gelukkig maar wel met het hele pakketje: chemotherapie, operaties, bestralingen en hormoontherapie. Hoe snel je leven dan op z’n kop kan staan, had ik vooraf niet kunnen bedenken. Ik heb ervaren wat bedoeld wordt met een emotionele rollercoaster: angst, boosheid, verdriet, wanhoop, ontkenning… alles kwam voorbij die eerste weken. Daarna werd het standje overleven, in de overgave. Heel veel ziekenhuisbezoekjes, weerstand tegen het infuus, kaal worden, me ellendig voelen maar ook weer opknappen, genieten van wat wel kon en dankbaar voor alle fijne mensen om me heen. Ondanks alle steun in mijn omgeving was het ook een traject waar ik ‘alleen’ doorheen moest, want het ging zo ontzettend over mij en hoe lief ook bedoeld… het willen verzachten is niet helpend (straks krijg je misschien wel prachtige krullen….. ja maar nu ben ik knetterkaal). Praten hielp me daarbij: het delen van wat ik voelde of dacht, het uiten van angst en de tranen laten stromen. Dat lucht op en gaf weer ruimte. Ook en misschien wel vooral het praten met lotgenoten. De herkenning, de kleine (maar o zo waardevolle) tips, het luisterend oor en vooral het niet willen verzachten van wat het op dat moment is. Na mijn behandeltraject dacht ik… ik wil er ook voor anderen zijn, die nog aan het begin staan van een traject of er middenin zitten. En toeval of niet… ik opende LinkedIn en ‘kwam Ken daar tegen’. En zo kwam ik bij Kankerpraat… alleen de naam al vind ik al super: het is namelijk wat het is .. praten over kanker… leuker kan je het niet maken. Dus heb jij een luisterend oor nodig, neem dan gerust contact met me op.
Ellen Jeurissen
Graag stel ik mij aan jullie voor. Ik ben Ellen Jeurissen, 56 jaar, getrouwd, 2 kinderen en ben de schoonmoeder van Ken Driessen, oprichter van stichting Kankerpraat. Ik werk bij gezondheidspraktijk WorkOut. Daar begeleid ik de leden bij hun trainingen om zowel fysiek als mentaal…
Lees meer
Ellen Jeurissen
Graag stel ik mij aan jullie voor. Ik ben Ellen Jeurissen, 56 jaar, getrouwd, 2 kinderen en ben de schoonmoeder van Ken Driessen, oprichter van stichting Kankerpraat.
Ik werk bij gezondheidspraktijk WorkOut. Daar begeleid ik de leden bij hun trainingen om zowel fysiek als mentaal fit te worden en te blijven door een luisterend oor te bieden en samen met hen een gezonde en passende leefstijl te ontwikkelen. Zelf heb ik ervaren hoe je hierin de regie kunt nemen en dat beweging, gezonde voeding, sociaal netwerk, zingeving en doen wat bij je past een positieve wending geeft aan je vitaliteit en kwaliteit van leven. Ook en zélfs wanneer je ziek bent.
In het proces van Ken heb ik de afgelopen jaren ervaren hoe belangrijk het is dat kankerpatiënten maar zeker ook hun naasten gehoord worden en hun zorgen en onzekerheden kunnen uiten. Alle aandacht gaat immers vaak uit naar de patiënt wat ook heel begrijpelijk is. De naasten staan machteloos aan de zijlijn met daarbij hun eigen zorgen en onzekerheden waarmee je de patiënt niet wilt belasten. Hoe waardevol is het dan om te kunnen praten met mensen die hetzelfde doormaken om steun te vinden bij elkaar.
Toen Ken mij vertelde over de plannen om stichting Kankerpraat op te richten, wist ik meteen dat ik daaraan mijn steentje wilde bijdragen.
Een prachtig en ook noodzakelijk initiatief om de drempel om met lotgenoten te praten een klein beetje te verlagen en het omgaan met de ziekte kanker wat draaglijker te maken voor zowel patiënten als naasten.
Als vrijwilliger voor de naasten luister ik graag naar jouw verhaal en wil ik mijn ervaring graag inzetten om hulp en steun te bieden.
Ken Driessen
Ik kreeg in december 2018 de diagnose AlvleesklierNET graad 2. De afgelopen jaren heb ik een aantal grote operaties gehad waaronder een levertransplantatie in juni 2021 voor het verwijderen van de levermetastasen. Dit zou voor mij mogelijk nog een uitkomst kunnen bieden…
Lees meer
Ken Driessen
Ik kreeg in december 2018 de diagnose AlvleesklierNET graad 2. De afgelopen jaren heb ik een aantal grote operaties gehad waaronder een levertransplantatie in juni 2021 voor het verwijderen van de levermetastasen. Dit zou voor mij mogelijk nog een uitkomst kunnen bieden. Helaas is in maart 2022 gebleken dat de ziekte weer is teruggekeerd. Er zijn uitzaaiingen gevonden in mijn longen, lymfklier, bot en ook de bron op de alvleesklier is weer toegenomen. Dit betekent dat ik niet meer zal kunnen genezen. Ondanks dit alles ben ik gelukkig en geniet ik van het leven. Er zijn redenen genoeg om alles uit het leven te halen en natuurlijk zijn er dagen dat dit niet lukt en alles klote voelt. Maar juist die momenten accepteren en hier open over communiceren zorgt ervoor dat deze dagen niet de overhand nemen. Voor mij helpt het ook om altijd realistisch te blijven. Bijvoorbeeld voor de uitslag van een scan. Ik ga nooit ergens vanuit en denk na over alle mogelijkheden. Dit zorgt ervoor dat wanneer de uitslag slecht is, de klap minder hard aankomt en het me sneller lukt om te schakelen. Dit was natuurlijk in het begin van mijn ziek zijn wel anders. Dan hoopte ik niet alleen op de best mogelijke uitslag maar ging ik er onbewust ook vanuit. Wanneer je dan slecht nieuws krijgt, is de klap nog vele male groter en kost het schakelen dan vaak veel meer energie. De ziekte kanker is dus al jaren onderdeel van mijn leven. Ik noem het bewust onderdeel want er zijn nog heel veel mooie dingen in het leven. Een daarvan is voor mij het delen van mijn ervaring met de ziekte kanker. Zelf heb ik in het begin ook alles moeten uitzoeken en ervaren en tot op zekere hoogte zal dit voor elke patiënt ook zo blijven. Maar ik ben ervan overtuigd dat een ervaringsdeskundige dit hele proces een stukje draaglijker kan maken. Daarom wil ik me graag inzetten voor iedereen die hier behoefte aan heeft. De stichting wil zoveel mogelijk patiënten de mogelijkheid bieden om dit contact op een laagdrempelige manier tot stand te brengen.
Yvonne Wulms
Ik ben Yvonne Wulms (1970). In mijn vorige leven was ik verpleegkundige, waarvan 20 jaar in het ziekenhuis en 10 jaar in de (gespecialiseerde) thuiszorg. Ik had beroepsmatig veel te maken met mensen die ernstig ziek waren en niet meer beter werden. Mijn werk was mijn lust en mijn leven tot ik in 2019 zelf de diagnose uitgezaaide darmkanker kreeg…
Lees meer
Yvonne Wulms
Ik ben Yvonne Wulms (1970), samen met Johan en moeder van twee dochters. In mijn vorige leven was ik verpleegkundige, waarvan 20 jaar in het ziekenhuis en 10 jaar in de (gespecialiseerde) thuiszorg. Ik had beroepsmatig veel te maken met mensen die ernstig ziek waren en niet meer beter werden. Mijn werk was mijn lust en mijn leven tot ik in 2019 zelf de diagnose uitgezaaide darmkanker kreeg. Een operatie en chemokuren volgden.
In de lente van 2021 hoorde ik dat ik niet meer zou genezen en ik alleen nog palliatief behandeld zou worden.
Ineens zat ik aan de andere kant van de tafel en ondervond ik hoeveel impact kanker heeft op je leven. De angst, onzekerheid, de vragen die je na een gesprek met je arts hebt. Je hele leven veranderd na de diagnose kanker, wat had ik het toen fijn gevonden als ik toen benaderd was geworden door iemand die weet waar je doorheen gaat, in plaats daarvan heb ik heel veel dingen zelf uit moeten zoeken en dat is ontzettend jammer omdat je daar vaak de energie niet voor hebt in moeilijke tijden.
Het heeft een hele tijd geduurd maar inmiddels weet ik te leven met deze ziekte en de fysieke beperkingen die het opgeleverd heeft. Het belangrijkste is dat mijn leven er voor mij en mijn naasten toe doet en ik kan zeggen dat ik een tevreden mens ben ondanks de narigheid die me is overkomen.
Ik wil me graag inzetten voor lotgenoten die behoefte hebben aan een luisterend oor want praten over kanker helpt echt, het kan je letterlijk lucht en ruimte bieden. Praten met iemand die je persoonlijk niet kent is vaak gemakkelijker omdat je de mensen die dicht bij je staan geen extra verdriet wil bezorgen, mensen zijn geneigd elkaar te willen ‘sparen’.
Heb je behoefte aan een gesprek, een luisterend oor schroom dan niet, wij zijn er voor je.